||ऊँ नमो भगवते दामोदराय||
श्री दास्ते यस्य सव्ये च पावनी हि कुशावती ।
जांबावलीपूरे गेयो देवो दामोदर प्रभुः ।।१।।
दासानां क्शेममारोग्यं द्रष्टान्तं दर्शयत्यसौ ।
प्रसाद-तीर्थ गंधादि-सेवनेन विपत् क्षयम ।।२।।
मोदो मम तवार्चायां वाण्त्याव गुणेरणे ।
सफलीकुरू मे काक्षां दामोदर नमोस्तुते ।।३।।
दशनं तमयो नित्यं कुरू ते मनुजो भुविः ।
तस्य संसार दुखानि छित्वा सौख्यं दधासि च ।।४।।
रजनीकर नूला च भाले संवर्तकोनलः ।
कण्ठे हालाहलं यस्य पंचास्यो मम रक्षतु ।।५।।
यस्य दर्शनमात्रेण पैशाच्या गलितप्रभा ।
नमोस्तुते ममोद्धरं कुरू दामोदर प्रभो ।।६।।
भवानलेनवयथिकान्तरा नराः श्ीनाथ दामोदर पाद पाद्मम् ।
ध्यायंति भक्त्या सततं न किंप्रभो स्मृतिस्तवालं भवतापमुक्तये ।।७।।
य इदं पठते नित्यं श्रद्धा भक्ति समन्वितः ।
दामोदर प्रसादेन ससुखी मुक्तिभाक् सदा ।।८।।
बालकृष्णस्य पौत्रेण दत्तारामस्य सूनुना
विद्याधरेण भक्त्येदं ते पादाब्जे समर्पितम् ।।९।।
इति श्री दामोदर स्तोत्रं संपूर्णम् ।।
||ūm̐ namo bhagavate dāmodarāya||
śrī dāste yasya savye ca pāvanī hi kuśāvatī ।
jāṁbāvalīpūre geyo devo dāmodara prabhuḥ ।।1।।
dāsānāṁ kśemamārogyaṁ draṣṭāntaṁ darśayatyasau ।
prasāda-tīrtha gaṁdhādi-sevanena vipat kṣayama ।।2।।
modo mama tavārcāyāṁ vāṇtyāva guṇeraṇe ।
saphalīkurū me kākṣāṁ dāmodara namostute ।।3।।
daśanaṁ tamayo nityaṁ kurū te manujo bhuviḥ ।
tasya saṁsāra dukhāni chitvā saukhyaṁ dadhāsi ca ।।4।।
rajanīkara nūlā ca bhāle saṁvartakonalaḥ ।
kaṇṭhe hālāhalaṁ yasya paṁcāsyo mama rakṣatu ।।5।।
yasya darśanamātreṇa paiśācyā galitaprabhā ।
namostute mamoddharaṁ kurū dāmodara prabho ।।6।।
bhavānalenavayathikāntarā narāḥ śīnātha dāmodara pāda pādmam ।
dhyāyaṁti bhaktyā satataṁ na kiṁprabho smr̥tistavālaṁ bhavatāpamuktaye ।।7।।
ya idaṁ paṭhate nityaṁ śraddhā bhakti samanvitaḥ ।
dāmodara prasādena sasukhī muktibhāk sadā ।।8।।
bālakr̥ṣṇasya pautreṇa dattārāmasya sūnunā
vidyādhareṇa bhaktyedaṁ te pādābje samarpitam ।।9।।
iti śrī dāmodara stotraṁ saṁpūrṇam ।।